آمدم ای شاه پناهم بده/ چرا از ۲۳ ذی القعده به عنوان روز زیارتی امام رضا(ع) یاد می‌شود

به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از مشهد، آغاز ماه ذی القعده با ولادت حضرت معصومه (س) خواهر امام رضا (ع) و نیمه‌های ماه با تولد خود ایشان و پایانش شهادت فرزند بزرگوارشان است؛ به همین علت این ماه به «ماه امام رضا (ع)» نامگذاری شده‌است.

برای علت نام گذاری روز ۲۳ ذی القعده به نام روز زیارتی امام رضا (ع) دلایل زیادی عنوان شده‌است؛ یکی از دلایل عمده این است که این روز به روایت برخی مصادف با شهادت امام رضا (ع) است، برخی دیگر نیز قصد دارند با برجسته کردن این روز به نقش اثرگذار و برجسته امام رضا (ع) در مرو به عنوان یکی از کانون‌های نشر حقایق اسلامی تأکید کنند چرا که اندیشه‌های انحرافی شیعه امامت ثامن الائمه (ع) را انکار می‌کردند و معتقد بودند امامت با امام هفتم شیعیان بسته شده‌است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 

چگونه از آداب زیارت مطلع شویم!

با مراجعه به کتاب‌هایی همچون مفاتیح‌الجنان، زیارت و فلسفه زیارت می‌توان از نحوه‌ی صحیح زیارت، آداب و فواید آن استفاده‌کرد؛ برای روز زیارتی امام رضا (ع) مصادف با ۲۳ ذی القعده بیان شده‌است حالت خضوع و تواضع داشتن به هنگام تشرف و رعایت پاکیزگی و همچنین ذکر خواندن و اذن دخول خواستن به هنگام ورود به حرم و بارگاه آن حضرت از مهمترین نکاتی به شمار می‌رود که باید در این روز رعایت کرد.علامه‌ی مجلسی در خصوص زیارت امام رضا (ع) می‌گوید: زیارت حضرت رضا (ع) در روز‌های مقدس اسلامی دارای فضیلت است؛ خصوصا روز‌هایی که  به آن حضرت اختصاص دارد؛ مثل روز ولادت یعنی ۱۱ ذی القعده و روز شهادت آن حضرت.

بیشتر بخوانید

برگزاری برنامه‌های روز زیارتی امام رضا(ع) در حرم مطهر

سپس او از کتاب اقبال مرحوم سید بن طاووس استحباب زیارت آن حضرت را در روز ۲۳ ذی القعده که طبق روایتی روز شهادت آن حضرت است نیز نقل می‌کند و در پایان می‌افزاید: زیارت آن حضرت در ماه رجب گذشت مستحب است.

مرحوم محدث قمی نیز روز ۲۵ ذی القعده را نیز به این موارد ضمیمه کرده است.

  فضلیت زیارت در ماه ذی القعده

حجت الاسلام صادق گلزاده در خصوص روزهای زیارتی امام رضا (ع) می‌گوید: چهارشنبه‌ها روز زیارتی مخصوص به امام رضا (ع) و شب جمعه هم به علت فضلیت بالای زیارت ائمه (ع) به خصوص امام حسین (ع) مستحب است که به نیابت از امام حسین (ع) به زیارت امام رضا (ع) برویم.

او می‌افزاید: علاوه بر این روزها، روزهایی در ماه‌های قمری وجود دارد که از ثواب زیارتی بالایی برخوردار است؛ از این ماه‌ها ماه ذی‌القعده ماه توجه به امام رضا است تا حدی که از این ماه با نام ماه امام رضا (ع) یاد می‌شود.

این کارشناس مذهبی ادامه می‌دهد: در این ماه، علاوه بر روز زیارت امام رضا، ۲۵ ماه ذی‌القعده نیز به روز دحوالارض معروف است، در این روز زیارت امام رضا بسیار مورد توجه و عنایت است.

امروز به جای تو زیارت می‌کنم

گلزاده در رابطه با آداب زیارتی بیان می‌کند: مرحوم آیت الله بهجت همیشه برای زیارت امام رضا (ع) از حرم حضرت معصومه (س) راه می‌افتاد و می‌گفت من به نیابت از حضرت معصومه (س) به زیارت امام رضا (ع) می‌روم.

او تصریح می‌کند: آن فرد بزرگوار برای علت این عمل خود بیان می‌کرد وقتی سلام بزرگی را به بزرگ دیگری می‌رسانی مورد عنایت هر دو آن‌ها قرار میگیری، من نیز با این کار بین نور این دو بزرگوار به فیض می‌رسم.

این کارشناس مذهبی تأکید می‌کند: مجاوران امام رضا (ع) و مشهدی‌نشینان نیز می‌توانند به نیابت از ائمه معصوم دیگر، علما و عرفا، بزرگان شهر، شهدا، اقوام دور و نزدیک و پدر و مادر زنده یا فوت شده خود به زیارت امام رضا (ع) بروند.

بیشتر بخوانید

آوای نقاره های بارگاه رضوی قیامتی در دل عاشقان به پا می کند از جواد الائمه با سخاوت تر کیست؟/ فرزند امام رضا (ع)سر چشمه جود و سخا شرح فراق ابن الرضا (ع) / مهمانی که بیست و پنج بهار در هوای زمین نفس کشید

گلزاده اظهار می‌کند: ما در روایات داریم، دعای کسی مستجاب می‌شود که با زبانی دعا کند که با آن گناه نکرده‌باشد، وقتی به نیابت از فردی به زیارت می‌روی هر دعایی بکنی مقبول درگاه الهی است؛ چرا که تو با زبان فردی دعا می‌کنی که با آن گناه نکرده‌ای.

او می‌افزاید: با این عمل دعای خیر فردی که به جای آن به زیارت رفته‌اید، چه زنده و چه فوت‌شده باشد، همواره از ابتدای زیارت تا انتهای زیارت همراه فرد زائر است. حتی فردی که فوت‌شده شاید دیگر نتواند برای خودش کاری انجام دهد، اما برای زائر دعا می‌کند.


این کارشناس مذهبی ادامه می‌دهد: از آداب دیگر زیارت پاکی جسم و لباس است که با غسل کردن، لباس پاکیزه پوشیدن و وضو گرفتن می‌توان به آن دست یافت.

امام رضا (ع)، امام دل‌ها

 

 گلزاده بیان می‌کند: هنگامی که زائر به قصد زیارت از شهر یا خانه خود حرکت می‌کند بهتر است که از گام اول و بسم الله خروج خود از خانه حس و حال زیارت به خود بگیرد تا در مسیر دچار گناه نشوند، چرا که امام رضا (ع) امام دلهاست و همانگونه که باید زائر ظاهری پاکیزه داشته‌باشد باطنش نیز باید پاک باشد. برای تحقق این امر در راه زیارت همواره استغفار لازم است.

اذن زیارت دارم!

او تصریح می‌کند: برای اینکه بدانیم اذن دخول داریم و زیارت ما مقبول است آیت الله بهجت توصیه کرده‌است، پس از خواندن اذن دخول فرد زائر باید به حال و هوای قلب خود نگاه کند اگر که حس زیارت به او دست داده و مشتاق زیارت کردن امام است؛ اذن دخول آن آمده و زیارتش مقبول درگاه الهی است؛ که البته در خصوص زیارت امام حسین باید گفت قبولی زیارت با ریختن اشک برای آن حضرت و شکستن دل زائر مشخص می‌شود.

  دلِ شکسته‌ام خریدار پیدا کرد

خانم زائری در حرم امام رضا (ع) زیر یکی از ایوان‌های مسجد گوهرشاد رو به ضریح نشته بود، چادر سیاه خود را بر سر کشیده‌بود و مدام اشک می‌ریخت بی‌صدا و بی‌ادا.

کنار خانم جوان نشستم؛ پس از اینکه کمی آرام شد با او شروع به گفت و گو کردم؛ صبا زائر جوان امام رضا (ع) می‌گوید: از کودکی با اینکه در مشهد زندگی می‌کردم خانواده‌ام مرا از محیط‌های مذهبی، زیارتی و مساجد دور می‌کردند، آنها معتقد بودند درگیر دین شدن خرافه‌ای بیش نیست.

او می‌افزاید: به علت دوری از خدا و دین برایم مشکلات روحی زیادی ایجاد شد، از ارتباطات آزاردهنده با نامحرمان گرفته تا خلأ عاطفی و حس تنهایی؛ که همه این‌ها باعث می‌شد تا روز به روز افسرده‌تر و گوشه‌گیر تر شوم.

این زائر ادامه می‌دهد: یک شب بعد از دعوای سخت با خانواده از خانه خارج شدم و همراه دوستم به یکی از پارک‌ها رفتیم، پس از گذشت چند ساعت چند پسر جوان که بعدها فهمیدم هم‌دست دوستم بودند مزاحم ما شدند.

صبا بیان می‎‌کند: آن پسرها پس از اصرار فراوان و کمی اذیت ما را مجبور کردند سوار ماشینشان شویم؛ چند خیابان که گذشت متوجه قصد شوم آن‌ها شدم و با جیغ و داد موفق شدم آن‌ها را راضی به نگه‌داشتن ماشین کنم. پس از پیدا شدن از ماشین و با دور شدن از آن‌ها پیدا در راستای خیابان رو به جلو راه‌افتادم.

او تصریح می‌کند: پس از پیداروی طولانی متوجه شدم مقابل حرم امام رضا (ع) هستم، چون جایی را نداشتم با بی‌تمایلی خواستم وارد حرم شوم اما چادر نداشتم به همین دلیل چادر زائری را گرفتم و پس از ورود در گوشه‌ای نشستم؛ پس از گذشت زمان کوتاهی آنقدر به آرامش رسیدم که ناگاه خوابم برد.

این زائر با اشاره به بازگشتش به خانه تأکید می‌کند: من همان شب متوجه شدم، تنها راه پر کردن خلأ عاطفی‌ام ارتباط با خداست و یکی از قوی‌ترین پل‌های ارتباطی ائمه (ع) هستند. از همان شب چادری شدم و هفته‌ای یک بار با عنایت خداوند زائر امام رضا (ع) هستم و هر بار به نیابت از یک جوان گمراه زیارت می‌کنم تا شاید این عمل من راهی برای نجات آن‌ها از گمراهی باشد.

 

زیارت قبول

زیارت ائمه (ع) فارق از داشتن مذهب و اعتقاد در هر زمان امری مستحب است. چرا که با زیارت ائمه (ع) روح خود را تطهیر می‌کنیم؛ چه بسا روزهایی که از آن به عنوان روز مستحبی زیارت یاد شده‌است. کسانی که مجاور حرم ائمه هستند می‌توانند در این روزها به نیابت از دیگران زیارت کنند و هم خود ثواب ببرند و هم به دیگران خیر برسانند. ۲۳ ذی القعده به عنوان روز زیارتی امام رضا (ع) نیز یکی از این روزهاست که زیارت امام رضا (ع) در این روز می‌تواند موجب رشد معنوی انسان شود.

 

گزارشگر: رزا اروند

انتهای پیام// ر.ا

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: زیارت امام رضا مفاتیح الجنان ذی القعده روز زیارتی امام رضا زیارت امام رضا ماه ذی القعده ۲۳ ذی القعده روز زیارت اذن دخول آن حضرت

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۴۲۹۸۰۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

شمه ای از کرامات امام صادق(ع)

بخشش و بزرگواری آن حضرت

از مشکوه الانوار نقل است که مردی خدمت حضرت صادق(ع) رسید و عرض کرد پسر عمویت فلان اسم جناب تو را برد و نگذاشت چیزی از بد‎‎گوئی و ناسزا مگر آن که برای تو گفت. حضرت کنیز خود را فرمود که آب وضو برایش حاضر کند پس وضو گرفت و داخل نماز شد، راوی گفت من در دلم گفتم که حضرت نفرین خواهد کرد بر او، پس حضرت دو رکعت نماز گذاشت و گفت: ای پروردگار من این حق من بود من بخشیدم برای او، و تو جود و کرمت از من بیشتر است پس ببخش او را و مگیر او را به کردارش و جزا مده او را به عملش؛ پس رقّت کرد آن حضرت و پیوسته برای او دعا کرد و من تعجب کردم از حال آن جناب.

صدقات پنهانی و امداد از بیچارگان بصورت نهانی

ابن شهر آشوب از ابوجعفر خثعمی نقل کرده که گفت حضرت امام جعفر صادق(ع) همیانی زر به من داد و فرمود این را بده فلان مرد هاشمی و مگو کدام کسی داده. راوی گفت آن مال را چون به آن مرد دادم گفت خدا جزای خیر دهد به آن که این مال را برای من فرستاده که همیشه برای من می‎فرستد و من به آن زندگانی می‎کنم و لکن جعفر صادق یک درهم برای من نمی‎دهد با آن که مال بسیاری دارد.

عطوفت و مهربانی امام

از سفیان ثوری روایت شده که روزی به خدمت آن حضرت رسید آن جناب را متغیّرانه دیدار کرد سبب تغّیر رنگ را پرسید آن حضرت فرمود: که من نهی کرده بودم که در خانه کسی بالای بام برود، این وقت داخل خانه شدم یکی از کنیزان را که مسئول تربیت فرزند من بود دیدم که طفل مرا در بردارد و بالای نردبان است. چون نگاهش به من افتاد متحیر شد و لرزید و طفل از دست او افتاد بر زمین و مرد. تغییر رنگ من از جهت غصّه مردن طفل نیست بلکه به سبب آن ترسی است که آن کنیزک از من پیدا کرد و با این حال آن کنیزک را فرموده بود تو را به جهت خدا آزاد کردم، باکی بر تو نیست، باکی نباشد تو را.

احیاگر دین

از حضرت ابوجعفر سوالی کردند امام پس از شما کیست؟ حضرت دست بر پشت مبارک امام صادق(ع) زده فرمود سوگند به خدا این همان کسی است که باید آئین آل محمد(ع) را احیا کند.

توصیف دیگران از حضرت

طاهر، مصاحب امام ابوجعفر(ع) گفت حضور حضرتش شرفیاب بودم. جعفر وارد شد. حضرت باقر(ع) فرمود: این آقا، بهترین آفریده خداست.

تواضع در پوشش

روزی یکی از اصحاب حضرت صادق(ع) بر آن حضرت وارد شد. آن جناب پیراهنی پوشیده که گریبان او را وصله زده‎اند. آن مرد پیوسته نظرش بر آن پینه بود و گویا از پوشیدن آن حضرت آن پیراهن را تعجب داشت. حضرت فرموده چه شده تو را که نظر به سوی من دوخته‎ای؟ گفت نظرم به پینه‎ای است که در گریبان پیراهن شماست. فرمود بردار این کتاب را و بخوان آن چیزی که در او نوشته است. راوی گفت. مقابل آن حضرت یا نزدیک آن حضرت کتابی بود پس آن مرد نظر افکند در آن دید نوشته است در آن: «لا ایمان لمن لاحیاء له و لامال لمن لاتقدیر له و لاجدید لمن لاخلق له»

ایمان ندارد کسی که حیاء ندارد و مال ندارد کسی که در معاش خود تقدیر و اندازه ندارد و نو ندارد کسی که کهنه ندارد.